28 listopada 2015 r., w gościnnych progach Wydziału Psychologii UW odbyło się zorganizowane przez Martę Scattergood seminarium dotyczące integracyjnego podejścia w psychoterapii psychoz.
W seminarium udział wzięło blisko 60 osób, co świadczy o potrzebie spotkań, których tematyka dotyczy pracy z tą najmniej zrozumianą grupą pacjentów.
Swoją wiedzą podzieliła się piątka prelegentów – wybitnych naukowców i praktyków pracy z psychozami.
Dr Łukasz Gawęda mówił o poznawczych modelach psychozy, zwracając szczególną uwagę na dysfunkcyjne sposoby przetwarzania danych, które leżą u podstaw objawów klinicznych w psychozie. Omówił też trening metapoznawczy jako potwierdzoną naukowo formę terapii.
Dr Małgorzata Kostecka podzieliła się refleksjami z superwizji psychoterapeutów pracujących z osobami z rozpoznaniem schizofrenii, przywołała m.in. opisywane przez Stanleya Messera wizje pacjentów (komiczna, tragiczna, romantyczna, ironiczna), jakim w swojej pracy ulec może psychoterapeuta, a które, jeśli bezrefleksyjnie przyjęte, zniekształcać będą rozumienie pacjenta.
Prof. Katarzyna Prot-Klinger mówiła o analizie grupowej pacjentów „psychotycznych”, zwracając uwagę na role czynników niespecyficznych w leczeniu pacjentów, gdzie na przykład istotne staje się odkrywanie, że nie jest się jedyną osobą z takim problemem (detsygmatyzacja) oraz rolę czynników specyficznych, jak choćby większą stabilność i zdolności kontenerowania „grupy” niż terapeuty indywidualnego ze względu obecność sesji pomimo nieobecności pacjenta. Profesor Prot-Klinger nie tylko pokazała, że jest możliwa terapia grupowa pacjentów doświadczonych psychozą, ale iż jest to skuteczna forma oddziaływania.
Dr Sławomir Murawiec w pasjonujący sposób omówił pracę ze swoją pacjentką w kontekście depsychotyzowania jej codziennych doświadczeń.
Dr Cezary Żechowski nawiązał do prymu modelu biologicznego w rozumieniu mechanizmu psychozy. Na kanwie swojej pracy klinicznej pokazał jak bardzo model ten jest niewystarczający, a w trakcie prezentacji zwrócił szczególną uwagę na wczesnodziecięcą traumę jako przyczynę zaburzeń psychotycznych.
Spotkanie zakończyła dyskusja uczestników seminarium z panelistami. Jak w przypadku wielu spotkań dotyczących pracy z osobami doświadczonymi psychozą, i tym razem odpowiedź na pytanie “czym jest psychoza?” okazała się niewystarczająca.