Polskie Stowarzyszenie Integracji Psychoterapii w  roku akademickim 2014/2015 zorganizowało cykl sobotnich dyskusji panelowych pod wspólnym tytułem „Idee integracyjne”. Program całości przygotowali prof. Czesław Czabała, Zofia Milska-Wrzosińska, dr Rafał Styła i Anna Uściłowska. Przedsięwzięcie można uznać za udane – w spotkaniach wzięło udział wielu znanych psychoterapeutów różnych orientacji oraz przedstawicieli dyscyplin zajmujących się rozwojem, a dyskusje były bardzo żywe i inspirujące.

Seminaria cieszyły się zainteresowaniem. Szacujemy, że łącznie wzięło w nich udział ok. 130 osób.

 

Oto krótkie przypomnienie, o czym i z kim rozmawialiśmy.

 

04 października 2014: panel prowadzony przez Zofię Milską-Wrzosińską i dr Rafała Styłę „Co jest zasadniczym doświadczeniem pomagającym zostać kompetentnym psychoterapeutą?” Udział wzięli: Jerzy Dmuchowski, dr Paweł Holas, Maria Król-Fijewska, prof. Katarzyna Schier, prof. Barbara Tryjarska.

Z dyskusji wynikło, że niezależnie od orientacji jest zgoda co do terapii własnej i doświadczenia klinicznego z pacjentami o różnej diagnozie jako zasadniczych elementów formacyjnych w rozwoju psychoterapeuty.

 

15 listopada 2014: panel  prowadzony przez prof. Irenę Namysłowską i prof.  Czesława Czabałę „Jak można rozumieć doświadczenia życiowe i co z tego wynika dla psychoterapii?”. Udział wzięli: Dawid Bieńkowski, Wojciech Stefaniak, oraz Jadwiga Śliwczyńska.

Przedstawiciele trzech różnych orientacji psychoterapeutycznych przedstawili rozumienie doświadczeń życiowych 34-letniej, zamężnej pacjentki z objawami depresyjnymi oraz ich znaczenie dla doświadczanych przez pacjentkę problemów i dla planowania psychoterapii. Dyskusja pokazała najważniejsze różnice i podobieństwa ważne dla planowania i przebiegu psychoterapii.

 

10 stycznia 2015: seminarium “Stosowanie integracji w praktyce klinicznej. Przykłady, wątpliwości, rozwiązania.” Było to prowadzone przez Annę Uściłowską spotkanie klinicystów w celu wymiany doświadczeń stosowania integracji w psychoterapii. W panelu dyskusyjnym udział wzięli: Anna Król-Kuczkowska, Maria Marquardt oraz Daniel i Beata Rosińscy.

Potrzeby pacjentów oraz dążenie do zwiększenia efektywności terapii, a także ciekawość poznawcza to główne czynniki motywujące uczestników panelu do poszerzania repertuaru oddziaływań terapeutycznych.

 

7 marca 2015: panel ”Psychoterapia a podejścia rozwojowe (coaching, trening, mentoring): integracja czy ostra granica?” poprowadzili Katarzyna Poluga i Paweł Jezierski, a dyskutowali Wojciech Eichelberger, Krzysztof Mazur, Paweł Pilich, dr Małgorzata Sidor-Rządkowska oraz Katarzyna Waluchowska.

Paneliści i uczestnicy zastanawiali się, czy jest możliwe łączenie psychoterapii z podejściami rozwojowymi. Omówione zostały takie kwestie jak: uczestniczenie pacjenta/klienta jednocześnie w dwóch procesach (np. psychoterapii i coachingu), kierowanie klientów coachingu\mentoringu\treningu na psychoterapię, potrzeby dialogu między przedstawicielami wszystkich dyscyplin, psychoterapii dla coachów.

 

18 kwietnia 2015 odbyło się ostatnie w roku akademickim 2014/2015 seminarium „Czy i w jaki sposób można zwiększać skuteczność praktyki psychoterapeutycznej?”. W dyskusji poprowadzonej przez dr Rafała Styłę udział wzięli prof. Barbara Tryjarska, prof. Ewa Trzebińska, dr Jerzy Pawlik oraz dr Paweł Holas.

W trakcie spotkania dyskutanci jednomyślnie zgodzili się, że skuteczność psychoterapii – w wymiarze indywidualnym jak i ogólnym – może być zwiększana. Pojawiały się takie tematy jak: znaczenie przenikania się wiedzy z nauk podstawowych (w tym przede wszystkim z psychologii) do praktyki psychoterapeutycznej, innowacyjne zastosowanie farmakoterapii w toku psychoterapii, zastosowanie idei konsylium wychodzącej poza praktykę tradycyjnej zespołowej superwizji, znaczenie doboru technik do osobowości i problematyki pacjenta.

 

W roku akademickim 2015/16 planowany jest kolejny cykl seminariów. Niedługo podamy bardziej szczegółowe informacje.